Photobucket

Τρίτη 22 Απριλίου 2008

Η αρχή του τέλους


“Δεν φοβάμαι να χωρίσουμε” είπε η Κατερίνα στον Δημήτρη, κι όλα τέλειωσαν .Δεν κατάλαβε όμως τι εννοούσε. « Δεν φοβάμαι να πεθάνω». Ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της και κοιτούσε το ταβάνι, τα δάκρυα έλουζαν το πρόσωπο της και το μαχαίρι έτοιμο να μπει στης φλέβες της. Δεν τα κατάφερε . Ήπιε ένα μπουκάλι ουίσκι και βγήκε στο μπαλκόνι . «Αστεράκια που πήγατε και με αφήσατε μόνη;» Μπήκε στο δωμάτιο έσβησε το φως και ξάπλωσε στο κρεβάτι της. Τ’ αστέρια φωσφόριζαν στο ταβάνι!! «Ώστε εδώ ήσαστε!» Τα αστέρια άρχιζαν να χάνονται στο φως της ημέρας!! Το τηλέφωνο χτυπάει!! «Η Χριστίνα είναι»!! -Έλα Χριστίνα!! Δεν σε ξέχασα… Πόσο?2 μήνες? Έρχομαι για καφέ!! -Πέρασαν 2 μήνες;( έχασα 2 μήνες από την ζωή μου ε και?) -Χριστίνα που θα πάμε σήμερα? «Έχει πολύ δυνατή μουσική εδώ!!Αυτό το τραγούδι κάτι μου θυμίζει!! Το θυμάμαι αλλά η μουσική είναι πιο δυνατή από την σκέψη μου!! Σκέψη μου θα τα πούμε μετά!!» «Τη φώτα είναι αυτά που περνάνε τόσο γρήγορα? Τώρα απόλυτο σκοτάδι!!που είμαι? Έχει αστέρια εκεί πάνω!! Σε καμία παραλία θα είμαι, μα δεν ακούω τη θάλασσα!! Μωρό μου, μου λείπεις . Καληνύχτα.» «Μα ποιος σφυρίζει? Όχι δεν σφυρίζει κανείς, το κεφάλι μου πάει να σπάσει.» -Έλα Χριστίνα είσαι σπίτι? έρχομαι. Έχουν περάσει ώρες κρατώντας το κινητό στο χέρι και σκεπτόμενη να τον πάρει τηλέφωνο! -Έλα Χριστίνα δεν θα έρθω!! Καθόταν στο πάτωμα μπροστά στο παράθυρο αγκαλιά με μια σκισμένη φωτογραφία. Το ουίσκι κυλούσε αργά στης φλέβες της. Ένα περιστέρι κάθισε στα κάγκελα. Και την κοιτούσε σαν να καταλάβαινε τον πόνο της. -Γεια σου περιστεράκι μου!! -Γεια σου Κατερινούλα μου!!Γιατί είσαι τόσο λυπημένη? -Πονάω περιστεράκι μου, τον αγαπάω ακόμα!! -Μη στεναχωριέσαι, αν σ’ αγαπάει θα γυρίσει . Άλλωστε είσαι μικρή ακόμα και σε περιμένουν μέρες χαράς και ευτυχίας. Άνοιξε να φτερά του να φύγει - Μη φεύγεις περιστεράκι μου? Μη μ’ αφήνεις μόνη! Φοβάμαι! Τότε γυρνάει το κεφάλι την κοιτάει στα μάτια και της λέει!! -Μη φοβάσαι!! Το τηλέφωνο χτυπάει. Η φωνή του…. Την ακούει ή ονειρεύεται; -ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!
Get your own playlist at snapdrive.net!